Rezerwat Zimny Dół

Wycieczka do rezerwatu Zimny Dół

Okolice Krakowa są naszpikowane ciekawymi miejscami, pośród nich jednym z najoryginalniejszych jest rezerwat Zimny Dół położony na terenie Jury Krakowsko Częstochowskiej. Mimo iż znajduje się on zaledwie 25 km na zachód od Krakowa to jest jedną z mniej znanych i uczęszczanych atrakcji przyrodniczych, co bez wątpienia dodaje mu uroku.

Nazwa, która jest nieco upiorna wzięła się od zalegających tam masa zimnego powietrza. Sam rezerwat, podobnie jak w przypadku Wąwozu Bolechowickiego, jest bardzo mały, zajmuje powierzchnie nieco ponad 2 ha, jednak zapewniam, że dokładne, bez zbędnego pośpiechu obejście wszystkich ścieżek zajmie nam 2 – 3 godziny lub więcej. Dodatkowo w najbliższej okolicy znajduje się Dolina Mnikowska , która może wypełnić pozostałą część dnia.

W rezerwacie Zimny Dół do największych atrakcji należą przede wszystkim formację skalne składające się z ostańców, wychodni skalnych, które tworzą obszar z zwany z przymrużeniem oka „labiryntem”. W rzeczywistości,  jak już wspomniałem, są to po prostu bardzo gęsto rozsiane masywne skały wapienne.

Dodatkowo rezerwat ten może poszczycić się niezwykle dorodnymi okazami Bluszczu pospolitego, który pnie się po masywach wapiennych w nieskończonych rozgałęzieniach, mając u podstawy pień grubości ludzkiego uda. Warto wiedzieć, że na terenie Zimnego Dołu, znajduje się jedyne w Małopolsce wywierzysko znajdujące się w jaskini.

Dojazd do parkingu w pobliżu Zimnego Dołu

Najdogodniejszym miejscem do zostawienia samochodu jest wytoczone oficjalnie miejsce parkingowe (zaznaczone na powyższej mapie topograficznej oraz na mapie Google Earth na samym dole strony). Dojazd tam nie powinien być problematyczny, z Krakowa polecam trasę jak na Kryspinów – ulicą Księcia Józefa.

W samym Kryspinowie odbijamy na północny zachód, tak aby dojechać do Mnikowa, w którym to na głównym skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Jadąc, po lewej stronie miniemy parking i wejście do Doliny Mnikowskiej. Za nim, na skrzyżowaniu typu Y, skręcamy  w prawo i po paruset metrach dojeżdżamy do parkingu, który bardzo łatwo poznać po umiejscowionej przy nim kapliczce oraz wysokiej ścianie skalnej zwaną Wielką skałą (patrz zdjęcie obok).

Pieszo do doliny

Z parkingu do rezerwatu Zimny Dół jest nie więcej jak 500 metrów malowniczą drogą, przy której gdzieniegdzie pojawiają się domostwa. Początkowo idziemy wzdłuż strumienia, będącego dopływem pobliskiej rzeki Sanka. W pewnym momencie dochodzimy do skrzyżowania, kierujemy się w lewo w stronę tablicy informacyjnej, tak jak prowadzi czerwony szlak.

Przy omawianym skrzyżowaniu należy dokonać jednak pewnej decyzji. Możemy wybrać wariant pierwszy – nazwijmy to właściwy, czyli odbić w rzeczonym miejscu „w las”, na ścieżkę dydaktyczną po rezerwacie Zimny Dół, co gorąco polecam. Wariant drugi – przespacerować się wygodną drogą, stanowiącą wspomniany czerwony szlak , środkiem doliny podziwiając jej zbocza z odległości.

Piszę o tym, gdyż trasa dydaktyczna oznaczona białym symbolami momentami jest dość stroma i bardzo „terenowa”. Przy czym ostrzeżenia te kieruje pod adresem osób sprawnych bardzo „poniżej przeciętnej”, gdyż oczywiście opisywany szlak nie jest w żaden sposób ekstremalny, choć dobre sportowe lub najlepiej trekingowe buty na pewno są wskazane (zwłaszcza jak jest mokro).

Na ścieżce dydaktycznej w rezerwacie Zimny Dół

To co wyróżnia Zimny Dół od innych dolinek, to wybitnie terenowy charakter, jaki ma omawiana ścieżka dydaktyczna, co stanowi czasem miłą odmianę po innych spokojnych, bardziej spacerowych dolinkach. Zaczynamy ją od przeskoczenia niewielkiego strumienia w miejscu, gdzie rozwidla się droga prowadząca z parkingu. Łatwo zauważyć to miejsce po jednej dużej tablicy przed potokiem i drugiej, mniejszej informującej o przebiegu trasy.

Niezależnie w która stronę pójdziemy, z pewnością nie pominiemy nic, gdyż trasa ta zatacza pętlę. Nie będzie problemu z nawigacją, gdyż po gęstym lesie prowadzić nas będzie wydeptana ścieżka oraz oznakowanie szlaku.

Niezwykle ciekawym miejscem, unikalnym w skali całej Jury Krakowsko Częstochowskiej jest korytarz, przesmyk skalny wysoki na ponad 2 metry, długi na jakieś 20m, który powstał na skutek działania sił grawitacji, a dokładniej z powodu tzw. ruchów masowych skał.

Maszerując wyznaczonym traktem będziemy również szli wzdłuż okapów, schronisk, czyli miejsc, gdzie woda rozpuściła dolną część skały wapiennej rzeźbiąc w niej rozmaite wnęki. Z tego powodu miejsce to staje się często celem wspinaczy uprawiających specyficzną odmianę tego sportu zwaną „boulderingiem”, polega on na pokonywaniu bez asekuracji (jej funkcję pełnią materace-crashpady), krótkich, ale technicznie trudnych  odcinków położonych nie wyżej niż 1 – 2 m nad ziemią. Niestety często robi odbywa się w rejonach ścisłego rezerwatu, gdzie jest to zakazane…

Nie sposób również ominąć lub nie zauważyć ogromnych, będących pod ochroną okazów Bluszczu pospolitego, który gdzieniegdzie wręcz wcina się w rysy na fakturze wapienia i pomału rozsadza go swoimi grubiejącymi wraz z upływem czasu wiciami, co można w wielu miejscach zaobserwować. Wiek niektórych z roślin ocenia się na grubo powyżej 600 lat! Oprócz grubości pnia przy ziemi, imponuje również gęsta  sieć łodyg, jaką bluszcz pnie się coraz wyżej.

Kiedy zatoczymy już pełen krąg,wrócimy do miejsca, gdzie weszliśmy na szlak dydaktyczny Zimnego Dołu, zachęcam do spokojnego spaceru wzdłuż czerwonego szlaku, aby w pełni zakosztować piękna doliny, jego mała część położona w wąwozie nie jest długa (ok. 600m), a pozwoli nam nasycić oko przeciwnym zboczem parowu. Poniżej parę zdjęć poglądowych z owego szlaku.

Przeciwne zbocze wąwozu (północne) nie należy już ściśle do rezerwatu Zimny Dół. Jest  ono jaśniejsze, bardziej przejrzyste, nie tak gęsto porośnięte roślinnością jak zbocze południowe. Wychodnie skalne mają bardziej indywidualny charakter i jest ich mniej, jednak miejsce to posiada również swój unikatowy klimat, który mam nadzieję, poniższe zdjęcia oddają choć w małej części.

Mam nadzieję, że powyższy tekst zmotywuje Krakusów do wycieczki za Kraków, ewentualnie przyciągnie podróżników z innych regionów, gdyż dostarczają one niezapomnianych wrażeń przy naprawdę małych nakładach kosztów.

Zainteresuje Cię też:

• Jura w podczerwieni
• Zamek w Ojcowie
• Dolina Będkowska
• Zimny Dół i kwitnący bluszcz
• Dolina Bolechowicka